W czwartek 20 lutego Nadleśnictwo Barycz będzie obchodzić 60-lecie istnienia. Z tej okazji w Kolegiacie pod wezwaniem św. Mikołaja w Końskich o godzinie 13 mszę odprawi biskup Diecezji Radomskiej Henryk Tomasik. 

Na mszę może wybrać się każdy, natomiast dalsze obchody odbędą się już w gronie leśników oraz osób związanych z tą służbą. Przypomnijmy, że funkcję nadleśniczego w Baryczy pełni obecnie Wojciech Bomba. Natomiast relację z uroczystości będzie można obejrzeć w naszej telewizji internetowej.

Historia Nadleśnictwa Barycz (tekst, zdjęcia – Nadleśnictwo Barycz):

Siedziba Nadleśnictwa Barycz – styczeń 2009

Nadleśnictwo Barycz, jako zaczęło funkcjonować z dniem 1 stycznia 1959 roku na podstawie wydanego przez Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego zarządzenia. Jego głównym zadaniem miało być szybkie zalesienie gruntów po byłym poligonie wojskowym istniejącym od końca XIX wieku, a rozbudowanym na początku lat 50. XX wieku. W skład nowo utworzonego Nadleśnictwa Barycz wchodziły grunty przejęte z nadleśnictw: Piła, Przysucha, Rzuców oraz większą część gruntów przejętych od MON po byłym poligonie – ponad 4 tys. ha. Część nowoprzyjętych gruntów nadleśnictwo przekazało na rzecz innych właścicieli – wsi Brzeźnica i Zasadniczej Szkoły Leśnej w Baryczy.

Wczesne lata 60-te, kobiety pracują przy zalesianiu poligonu

Wstępne prace urządzeniowe na terenie byłego poligonu, wykonane zostały w latach 1958-1960 i polegały na zaprojektowaniu i wytyczeniu w terenie prowizorycznych linii podziału powierzchniowego z wyliczeniem powierzchni oddziałów oraz przeprowadzeniu przybliżonej klasyfikacji siedlisk leśnych. Do czasu definitywnego urządzania uproduktywniono około 2,8 tys. ha gruntów popoligonowych. Większość tych nowopowstałych upraw posiadało dobrą udatność, a ich skład gatunkowy starano się dostosować do określonych wcześniej siedliskowych typów lasu. Rozmiar użytkowania lasu określany był corocznie przez Okręgowy Zarząd Lasów Państwowych w Radomiu, do czasu definitywnego urządzania. Użytkowanie rębne polegało głównie na usuwaniu płazowin i przestoi oraz drzewostanów negatywnych. Ostatecznie według wyniku pomiarów geodezyjnych, dokonanych przez Kieleckie Okręgowe Przedsiębiorstwo Miernicze na przełomie lat 1964/1965 powierzchnia nadleśnictwa wynosiła – 5430 ha.

Krzyż i tablice pamiątkowe w miejscowości Brzeźnica, poświęcone leśnikom
i mieszkańcom wysiedlonych pod poligon wsi. Na tablicy po lewej stronie znajduje się napis: „Pamięci leśników i robotników leśnych którzy w latach 1960-1975 na terenie byłego poligonu wojskowego Barycz zalesili ponad 4000ha gruntów rolnych pod kierunkiem dyrektorów OZLP Radom: Z. Śmiechowskiego, J. Kowalczewskiego, A. Sakowicza oraz nadleśniczych: W. Chrzanowskiego, J. Bujaka, H. Pargieły, Z. Nowakowskiego na podstawie programu zalesień opracowanego przez T. Zielińskiego – Nadleśnictwo Barycz 2005 r.” Na tablicy po prawej stronie znajduje się inskrypcja: „Pamięci mieszkańców wsi: Budki, Eugeniów, Gąsiorów, Huta, Januchta, Józefów, Ludwinów, Wola Nosowa, Kacprów, którzy mieszkali na tych ziemiach od wieków i zostali wysiedleni ze swych gospodarstw przeznaczonych pod poligon wojskowy Barycz – Nadleśnictwo Barycz 2005 r.”

Na skutek reorganizacji jednostek administracji Lasów Państwowych, przeprowadzonej 01.01.1973 roku Nadleśnictwo Barycz funkcjonowało jako jednostka wieloobrębowa, w skład której weszły grunty dotychczasowych nadleśnictw: Piła, Miedzierza, Radoszyce, oraz część dotychczasowego Nadleśnictwa Barycz.

Poligon z lotu ptaka – lata 90.

Przy kolejnej reorganizacji, przeprowadzonej w 1978 roku, z dotychczasowego Nadleśnictwa Barycz wyłączono obręb Radoszyce, przyłączając go do Nadleśnictwa Ruda Maleniecka, a w jego miejsce włączono powierzchnię obrębu Niekłań (w granicach z 1966 r.). W tym też roku dotychczasowy obręb Barycz, powstały z wcześniejszego podziału byłego Nadleśnictwa Barycz, włączony zostaje do obrębu Piła. Z obrębami: Piła, Miedzierza i Niekłań, nadleśnictwo funkcjonowało do końca 1992 roku. W 1984 roku teren nadleśnictwa padł ofiarą huraganowych wiatrów i śnieżyc, które wyrządziły znaczne szkody w drzewostanie.

Stary budynek biura nadleśnictwa – lata 80. XX w.

Od 01.01.1993 roku na podstawie Zarządzenia Nr 64 Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dn. 31.12.1992r., do nowoutworzonego Nadleśnictwa Stąporków odeszły w całości obręby Miedzierza i Niekłań, a w ich miejsce z Nadleśnictwa Przysucha przyłączono obręb Barycz (dawna zasadnicza część byłego, jednoobrębowego Nadleśnictwa Barycz). Taki układ, z obrębami Barycz i Piła, funkcjonuje do dziś.

W 2004 roku oddano do użytku nowoczesny i funkcjonalny budynek biura nadleśnictwa.

W 2007 roku przez teren Nadleśnictwa Barycz dwukrotnie przeszły huraganowe wiatry, czyniąc duże szkody w drzewostanach.

Historia lasów obrębu Piła była bardziej stabilna. Jako jednostka organizacyjna Lasów Państwowych Piła zaistniała w 1945 r. W tym to roku z upaństwowionych na mocy dekretu PKWN z 1944 r. lasów należących do majątków: Końskie Wielkie, Fidor, Sokołów oraz z części dawnych lasów państwowych, wchodzących w skład Nadleśnictwa Radoszyce, utworzono Nadleśnictwo Piła (dzisiejszy obręb Piła).

W skład utworzonego Nadleśnictwa Piła weszło ponad 6 tys. ha lasów byłych właścicieli majątków rolnych oraz ponad tysiąc ha dotychczasowych lasów państwowych. Pierwszy prowizoryczny plan użytkowania na okres od 01.10.1945 r. do 30.09.1948 r. sporządzono w roku 1945. Z dniem 01.01.1959 r. przekazano do nowoutworzonego Nadleśnictwa Barycz (dzisiejszy obręb Barycz) około 15% ogólnej, dotychczasowej jego powierzchni.

Na obrębie Piła można spotkać dorodne, sędziwe drzewostany sosnowe.

Z dniem 01.01.1973 r. włączono dotychczasowe Nadleśnictwo Piła, jako obręb Piła w skład zreorganizowanego Nadleśnictwa Barycz.

W wyniku kolejnych zmian organizacyjnych z dniem 01.01.1978 r. powiększono obręb Piła o grunty z byłego Nadleśnictwa Barycz. Kształt obrębu ustalony został w wyniku wewnętrznego podziału Nadleśnictwa Barycz.

Obręb Piła nękany był głównie przez szkodniki owadzie. W latach 1967, 1973-74 na powierzchni ponad 220 ha wystąpiło silne zagrożenie ze strony brudnicy mniszki, którą zwalczano chemicznie (opylanie samolotowe i naziemne). W latach 1974-1975 na powierzchni około 1,3 tys. ha, a w 1984 r. na około 800 ha wystąpiła gradacja brudnicy mniszki. W latach 1984 i 1987-88 wystąpiło również na tym terenie poważne zagrożenie ze strony osnui gwiaździstej i osnui czerwonej. W obu przypadkach zastosowano zwalczanie chemiczne. W latach 1994-1996 wystąpiły ponownie gradacje brudnicy mniszki i osnui gwiaździstej, którą zwalczano chemicznie każdego roku na powierzchni ponad 1 tys. ha (w 1994 – ok. 4,5 tys. ha).

Ostateczny zasięg terytorialny Nadleśnictwa Barycz określony został w Zarządzeniu Nr 78 MOŚ,ZNiL z dnia 21.05.1997r., a kształt obrębów leśnych – w Decyzji Nr 56 DGLP z dn. 24.09.1998 roku.